مناسبات اجتماعی ایران و عثمانی در دوره صفویه
دو ملت مسلمان و همسایهء ایران و عثمانی در طول تاریخ،روابط خوبی با یکدیگر داشتهاند،اگرچه در تاریخ این روابط طولانی،گاهی تنشهای نظامی و سیاسی دیده میشد،این تنشها چنان جدی و عمیق نبود که بتواند دوستی دو ملت را از بین ببرد. هدف این پژوهش،بررسی زمینههای این روابط خوب است.بیگمان علاقههای دیرین مذهبی،سیاسی،علمی،فرهنگی و عرفانی بین دو ملت،نقش بهسزایی در این مسئله داشته است.قرار گرفتن عتبات عالیات در خاک عثمانی،عبور کاروانهای تجارتی و زیارتی،به ویژه زائران بیت الله الحرام از قلمرو عثمانی و مهاجرت گروههای مختلف دو کشور به سرزمین همسایه نیز سبب استحکام این روابط شده است. البته،گاهی این روابط به ویژه از سوی عثمانی تیره میشد.با همهء احترامی که ایرانیان برای عثمانیها قائل بودند،حاکمان عثمانی اغلب به زائران و بازرگانان ایرانی بیاحترامی و سختگیری میکردند،یا حق عبور بیشتری میگرفتند.پادشاهان ایران، در اکثر معاهدههای خود با عثمانی،بر امنیت راهها و تأمین جانی بازرگانان و زائران ایرانی در خاک عثمانی تأکید میکردند که غالبا بینتیجه بود
Noormags.ir.
Noormags.ir.
+
یکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۱۴
نظر شما