تبلیغات عنصری مهم در پیشبرد مقاصد جوامع انسانی است. با تشکیل حکومت های سیاسی و پدید آمدن مکاتب دینی، لزوم استفاده از شیوه های متنوع و متکبر تبلیغاتی برای اشاعه و تثبیت موجودیت سیاسی و چارچوب های دینی بیشتر احساس شد. در تاریخ ایران دوره ی اسلامی نیز عصر صفویه به لحاظ همگنی حکومت و مذهب شیعه در عرصه ی سیاسی و چارچوب جغرافیایی ایران، حایز اهمیت زیادی است. به نظر می رسد شاهان صفوی، که با اتکا بر پویایی آموزه های شیعه و بهره مندی از موقعیت ها و شرایط سیاسی توانستند به عرصه ی قدرت وارد شوند، تلاش بی وقفه ای برای تثبیت موقعیت خود و ترویج مذهب شیعه به کار گرفتند. به لحاظ مشروعیتی که آنها از مذهب شیعه می گرفتند و از سوی دیگر، خود آگاهانه آن را به عنوان مذهب رسمی پذیرفته بودند، لاجرم به عنوان یک شاه شیعه تکاپوهای خود را به گونه ای تنظیم کردند که به موازات تثبیت حاکمیت سیاسی، عملا ترویج و تثبیت باورهای شیعه نیز در آن لحاظ شده باشد. مسئله ی اصلی این نوشتار آن است که فارغ از دغدغه های باورمندی قلبی شاهان صفویه نسبت به آموزه های شیعه، نوع و میزان تاثیرگذاری مستقیم و غیر مستقیم اعمال و کارکردهای آنها بر اشاعه ی باورهای شیعه در ایران دوره صفویه چگونه بوده است؟
http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/ 973729